yine her zaman ki gibi hemen işinin başına geçti... bütün işlerini hızlı bir şekilde yapmaya başladı... kendisiyle alakalı olmayan işleri de yaptı... iş yaparken zaman çok hızlı geçiyordu, bu yüzden düşünmeye fırsat bulamıyordu... öğlen arası olduğunda biraz olsun rahatlamıştı... öğlen yemeği için çıktı dışarı... kimseyle takılmazdı... çok fazla sevmezdi insanların grup şeklinde hareket etmesini... beyni ve ayakları otomatiğe bağlamıştı artık... ayakları onu yine her zaman ki gibi, her gün gittiği mantıcıya doğru götürüyordu... etrafı izlemeyi çok seviyordu... yol boyunca dükkanları ve vitrinlerini inceledi yine... beğendiği ayakkabının fiyatı hala değişmemişti... bu gidişle biraz daha beklemeye devam edecekti... belki kışın indirim yaparlar diye düşündü...
güneşli ama hafif rüzgarlı bir yaz günüydü... düşünceler deryasında yüzerken, el ele tutuşan sevgilileri gördü... aklı yeniden o kıza gitti... neden diğerlerine kaldığı gibi kayıtsız kalamıyordu bu kıza da... evet daha önceden de uzaktan sevmişti birilerini, ama bu öyle değildi... küçücük bir merhaba veya basit bir günaydın sözünü işitse ondan, dünyalar onun olacaktı sanki... ardından hemen evlenme teklif edecek kadar iyi tanıdığını sanıyordu onu... halbuki adından ve hangi kısımda çalıştığından başka doğru düzgün bildiği pek birşey yoktu... nerede oturduğunu bile bilmiyordu henüz... neden kendini o kıza karşı bu kadar yakın hissettiğini bir türlü anlayamıyordu...
mantıcıya nerdeyse varmıştı... trafik lambalarının orada durdu ve yeşil ışığın yanmasını bekledi sabırsızlıkla... yeşil ışık yandı ve karşıya doğru yürümeye başladı... başladığı anda da karşı kaldırımda onu gördü... o da mantıcıya girecekti galiba... nedense çok sevinmişti buna... içini tuhaf bir mutluluk kapladı... yüzünde kocaman bir gülümseme oluşmuştu hatta... o anda karşısındaki insanların kendisine elleriyle işaretler yaptığını farketti... garipti... onları duyamıyordu... bağırdıklarını görüyor ve anlayabiliyordu fakat sesleri çıkmıyordu sanki... sola doğru dönmesi ile büyük bir tırla burun buruna gelmesi aynı anda oldu...
korkuyla gözlerini sıkıca kapattı...
güneşli ama hafif rüzgarlı bir yaz günüydü... düşünceler deryasında yüzerken, el ele tutuşan sevgilileri gördü... aklı yeniden o kıza gitti... neden diğerlerine kaldığı gibi kayıtsız kalamıyordu bu kıza da... evet daha önceden de uzaktan sevmişti birilerini, ama bu öyle değildi... küçücük bir merhaba veya basit bir günaydın sözünü işitse ondan, dünyalar onun olacaktı sanki... ardından hemen evlenme teklif edecek kadar iyi tanıdığını sanıyordu onu... halbuki adından ve hangi kısımda çalıştığından başka doğru düzgün bildiği pek birşey yoktu... nerede oturduğunu bile bilmiyordu henüz... neden kendini o kıza karşı bu kadar yakın hissettiğini bir türlü anlayamıyordu...
mantıcıya nerdeyse varmıştı... trafik lambalarının orada durdu ve yeşil ışığın yanmasını bekledi sabırsızlıkla... yeşil ışık yandı ve karşıya doğru yürümeye başladı... başladığı anda da karşı kaldırımda onu gördü... o da mantıcıya girecekti galiba... nedense çok sevinmişti buna... içini tuhaf bir mutluluk kapladı... yüzünde kocaman bir gülümseme oluşmuştu hatta... o anda karşısındaki insanların kendisine elleriyle işaretler yaptığını farketti... garipti... onları duyamıyordu... bağırdıklarını görüyor ve anlayabiliyordu fakat sesleri çıkmıyordu sanki... sola doğru dönmesi ile büyük bir tırla burun buruna gelmesi aynı anda oldu...
korkuyla gözlerini sıkıca kapattı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder