epey olmuş bir şeyler yazmayalı... neden bu kadar ara veriyorum bazen, inan bilmiyorum ben de... ara açıldıkça açılıyor, her gün biraz daha zorlaşıyor bazı şeyler...
evde pinekliyorum kaç zamandır. elim kolum bağlı oturuyorum. gücüm var aslında, isteğim de var. ama sonuç pek de istediğim gibi değil. mayısı bekliyorum kaç zamandır. sonra her şey bir anda değişecek sanki. sürüyle planım var gerçekleşmesini beklediğim. neden mayıs diye düşündüğümde aklıma tek cevap geliyor; para. sen nelere kadirsin be para diyesim geliyor. ama demiyorum...
boş dünyanın boş işleri ile o kadar çok haşır neşir oldum ki... kendimi, kimliğimi kaybetmek üzereyim sanırım... her ne kadar arada bir kendime çeki düzen versem de -nasıl olduğunu bilmiyorum- yine de engelleyemiyorum işimin hayatımın geri kalanı üzerindeki etkisini...
aslında ders çalışıyor olmam lazım, yeniden... ama onu bile canım istemiyor artık... halbuki çalışmazsam bir şeylerin değişmeyeceğini de biliyorum. ama yine de içimden gelmiyor! zorla kitap okumak bana göre değil, sevmiyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder