zaman

zamanın umurunda mı ki, bizim zamandan ne anladığımız ve hiç duraksamadan ilerleyişi karşısında çaresizliğimiz...

her şeye olduğu gibi, ona da bir duygu yüklüyoruz galiba...

bu arada gerçekten "zaman nedir?"

olası cevaplar...

* bilmiyorum...

* ben var oldukça var olan, yoksam olmayan bir şeydir...

* saniyelerin birbirini kovalaması ve günün parçalara bölünmesidir...

* kolumdaki saattir...

* bir şeylerin o sürdükçe anlaşılacağını iddia ettikleri kaçış, kurtuluş ve kapanış cümlesinin kahramanıdır...

* takvimleri meydana getiren olgudur...

* geçmişin, bugünün ve geleceğin ayrımına varmamıza sebep olan şeydir...

* harekettir...

* içinde yolculuk yapılmak istenendir...

* başlangıcı ve sonu merak edilendir...

* yavaşlamayan ve hızlanmayan ama bazı hallerde öyle sanılandır...

* bu yazıyı okumaya başladığın anla şu an geldiğin an arasındaki algılamadır...

* yanılsamadır...

zamanla anlaşılacaktır diyor birileri... zamanın da ne olduğunu zamanla anlayabilecek miyiz acaba?

herkesin bir cevabı var zamanın ne olduğuna dair. hiç birine yanlış yada doğru diyecek durumda değilim... 

her birinden bazı ufak doğrular görüyorum sadece...

ama cevaplardan bana en yakını; sanıyorum ki "hareket"...

hareketin olmadığı yerde zamanın da bir anlamı yok gibi geliyor bana... kastettiğim hareket en temel bazda bir şey... atomlar ve adını bilmediğim daha küçük yapı taşları arasındaki çekim yada itim gücünün eseri olan hareket... her an değişim halinde her şey... değişimin olmadığı yerde, yani aslında hareketin olmadığı yerde zamandan söz edilebilir mi?

peki hareketi sağlayan nedir?

neden bir şeyler birbirini iter ve/ya çeker? 

ne kadar süredir bu böyledir?

zamanın başlangıcında hemen yanı başında olmak ister miydiniz? 

olmaz değil mi... keşke olsa ama... başlangıçtan öncesini görmek isteyecektik değil mi bir de... 

ama nasıl olur, daha yeni başladı !

peki gerçekten bir başı var mı bu bahsi geçenin? yani sonsuz mu yoksa, ezelden beri mi var? ve ebediyen devam mı edecek? bizim varlığımızla başlayıp, yokluğumuzla bitecek mi gerçekten? 

soruların her türlüsü mevcut... lakin cevapların hiçbiri yok...

sordukça ve düşündükçe daha da zorlaşıyor her şey... 

en iyisi sormamak, ama durmuyor ki, durdurulamıyor ki!

soruların birkaçına cevap bulursam, sanki hayatın anlamına dair merakla beklenen sırrı çözecekmişim gibi hissediyorum... belki de hiç bir anlamı yok...

olan biten ve olacak olan her şey koca bir yanılsamadır belki de...

kim bilir !?